Nu onze kleine meid er al een tijdje is, zie ik haar snel ontwikkelen. Ongelofelijk hoe snel zo’n klein frummeltje dat doet. Elke dag zie ik haar worstelen met alles wat ze zo graag zou willen, maar nog niet kan. Soms is ze zelfs gefrustreerd om datgene wat nog niet lukt, woedend wordt ze dan. In brabbeltaal is ze dan flink aan het mopperen en haar vuistjes wapperen in het rond terwijl haar beentjes er bij spartelen. Het vervelende is dat ik haar niet kan helpen van die frustratie af te helpen. Natuurlijk kan ik het even verbreken door haar op te pakken en te knuffelen en een dikke kus te geven, maar ik kan er niet voor zorgen dat ze ineens kan lopen bijvoorbeeld. Soms brabbelt ze een hele poos tegen me om duidelijk te maken wat haar dwars zit. Heel goed natuurlijk, maar mama begrijpt het helaas nog niet. Zodra ze merkt dat ik het nog niet begrijp, wordt ze weer boos. Tja, sorry lieverd…mama begrijpt best nog wel wat van wat je duidelijk probeert te maken, maar echt lang niet alles. Meestal gok ik ook maar wat. Maar als het toevallig goed is wat ik gok, dan is ze helemaal in haar nopjes; een glimlach van oor tot oor en schatert er af en toe zelfs bij.
Op dit moment ben ik bezig met een verhuizing. Mijn mama momenten gaat namelijk verhuizen naar een eigen domein (joepie!!!). Uiteraard wil ik al mijn verhalen en creativiteit wel meenemen naar het nieuwe adres, zodat ik daar weer compleet ben. Zo kun je alles wat je hier vindt ook daar vinden…nog makkelijker zelfs.
Dit bericht is ondertussen ook verhuisd naar de nieuwe blog ‘Mama Duizendpoot’. Excuses voor het ongemak.
Het bericht waarvoor je hier kwam kun je nu hier vinden.
Mijn mama momenten 