Het is tijd voor de peuterpuberteit…zucht. Er wordt gejammerd, gehuild, gekrijst, gegild, gestampt, gezwegen en genegeerd. Het woord ‘nee’ vliegt geregeld in het rond…met de bijbehorende boze blikken en tranen. Ze zeggen echt niet voor niets ‘Ik ben twee en ik zeg nee’. Af en toe gooit de kleine meid zich zelfs gewoon op de grond (bloedlink natuurlijk). Dit alles is voor ons irritant, frustrerend, af en toe beschamend en vooral heel vermoeiend. Maar voor haarzelf is het ook frustrerend en vermoeiend.
Op dit moment ben ik bezig met een verhuizing. Mijn mama momenten gaat namelijk verhuizen naar een eigen domein (joepie!!!). Uiteraard wil ik al mijn verhalen en creativiteit wel meenemen naar het nieuwe adres, zodat ik daar weer compleet ben. Zo kun je alles wat je hier vindt ook daar vinden…nog makkelijker zelfs.
Dit bericht is ondertussen ook verhuisd naar de nieuwe blog ‘Mama Duizendpoot’. Excuses voor het ongemak.
Het bericht waarvoor je hier kwam kun je nu hier vinden.
Mijn mama momenten 